మా అన్నకు నీరాజనం

దేవుడే-నిను గని..ఈర్ష్య చెందేనా...

మృత్యువే-వరుణుడై..నిన్ను మింగేనా...

తెలుగు నేలను తడిపినావురా...

హరిత వర్ణము చేసినావురా...

ప్రజలలో..మనిషివై..వెలిగేవురా...

ఆ రైతుకే..బంధువై..మెలిగేవురా...

మరచిపోలేము-నీ నవ్వులే...

ఆరిపోయేను-మా దివ్వెలే...


నీ నవ్వుకై-రాష్ట్రమే..ఎదురు చూసిందే...

నీ మరణమే-నిజమనీ..బెదిరిపోఇందే...

ఆడపడుచుల 'అన్న' నీవురా...

అన్నదమ్ముల 'అండ' నీవురా...

నిరుపేదకే..అన్నమై..దొరికేవురా...

మా గుండెలో..దేవుడై..నిలిచేవురా...

అలసిపోయేను-మా చూపులే...

కరిగిపోయేను-మా కన్నులే...


పచ్చని-పల్లెలే..బోసిపోయాయే...

చల్లని-నవ్వులే..మాకు కరువాయే...

వాడవాడల శోక సంద్రములే...

తెలుగు కన్నుల నెత్తుటి బిందువులే...

నీ నవ్వుతో..మనసులే..దోచావురా...

నీ పిలుపుతో..మమతలే..గెలిచేవురా...

సొలసిపోయేను..మా మనసులే...

అవిసిపోయేను..మా గుండెలే...


యువతరం-నినుగని..మెరిసిపోయిందే...

మా 'అన్న'వే-నీవని..వెంట నడిచిందే...

ఉచిత విద్యను మాకు అందించీ...

ఊరు ఊరున ఇళ్ళు కట్టించీ...

ప్రతి ఇంటిలో..బంధమై..తిరిగేవురా...

మా కంటిలో..వెలుగువై..మెరిసేవురా...

కానెకాలేదు-నీశ్రమ వృధా...

మాకు మిగిలేను-తీరని వ్యాధ...

ఆత్మబంధువుకు అక్షరనివాళి..

రాజులెందరున్న-నీకు సాటికారురా..

నాయకులెందరున్న-మా అధినాయకుడు నీవురా...

ప్రజల గుండెల్లో-మారాజువి నీవు..

రాష్ట్ర రాజకీయాలకు-రారాజువి నీవు...

మృత్యువు నిను జయించినా..

జన-హృదయాలను జయించిన నీవు-ఆమరుడవే..రాజా

మారాజా..రారాజా...

మా అన్న నీవురా..మా రాజశేఖరా...

ఎవరిది నిజం..?

"ప్రేమ ఎంత మధురం-ప్రియురాలు అంత కఠినం"

అన్న 'ఆచార్య' ఆత్రేయ..

"ప్రేమ ఎంత కఠినం-ప్రియురాలు అంత మధురం"

అంటున్న నేను..

ఎవరిది 'రైటు' అని నా మదిలో 'ఫైటు'

నా తియ్యటి బాధ..

అప్పుడెప్పుడో కలలోకొచ్చింది..

అప్పుడప్పుడు మదిలోకొచ్చింది..

ఇప్పుడిప్పుడే కవ్విస్తుంది..

ఎప్పుడెప్పుడు లవ్-ఇస్తుందో..

నను నవ్విస్తుందో...